چون همگی موافقت کرده ایم که این شیوه درستی است). مشکل این راهبرد برای اجتناب از شرم، اتکاء بر تأیید دیگران است و یک فضای خانوادگی را ایجاد می کند که در آن تفاوت و فردیت یک عضو خانواده قابل پذیرش نمی باشد، چرا که ممکن است موجب فعال شدن شرم عضو دیگر گردد و همه اعضاء خانواده مجبور به رقابت برای اثرگذاری هستند. اگر فرد در برابر این همنوایی الزامی سرکشی کند، با عدم تأييد همگان مواجه خواهد شد. افرادی که در این قبیل خانواده ها بزرگ می شوند در طول حیات خود نسبت به عدم تأیید دیگران بسیار حساس هستند. البته این بدان معنا نیست که آنها همواره در پی تأييدطلبی اند، ولی این پاسخ رایج آنها به شمار می رود. برخی افراد با اقدام به برخی رفتارها سعی می کنند نشان دهند که نسبت به عدم تأیید دیگران بی اعتنا هستند، اما حتى همین پاسخ ضدتأییدطلبی نشانگر دغدغه بیش از حد آنها نسبت به عدم تأیید شدن است از آنجایی که اعضای خانواده، از جهت قدرت فردی در خانواده با هم متفاوت هستند، بر حسب هنجارهای خانوادگی، به شکل اجتناب ناپذیری، برخی از اعضا از نیروی اثرگذاری بیشتر بر اعضای دیگر برخوردارند. این قبیل اعضا تلاش بیشتری برای حفظ وضعیت فعلی انجام می دهند، در حالی که سایر اعضا از وضعیت موجود ناراضی اند. جالب این است که نگرانی های افراطی در مورد تأییدطلبی در نهایت موجب خدشه دار شدن انسجام خانواده می شود. وقتی بزرگسالان با نگرانی بیش از حد در مورد تأییدطلبی وارد روابط نزدیک می شوند، صداقت آن ها دچار اشکال شده و مانع از عمیق شدن صمیمیتشان می گردد.

موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی :

بررسی اثربخشی آموزش خود متمایز سازی بر صمیمیت زناشویی و امنیت هیجانی در زوج های ناسازگار ...