فراشناخت ها از فرآیندهای دخیل در ایجاد و تصحیح خودانگاره حمایت می کنند. همچنین فراشناختها به ما اجازه میدهند تا به عنوان یک ناظر، افکارمان را مشاهده کنیم، دیدنمان را ببینیم، شنیدنمان را بشنویم و ما را قادر میسازند تا ناظر بی طرف افکار، احساسات و ادراکات خود باشیم.

من مطمئن نیستم که بتوانیم شنیدن خودمان را بشنویم - این احتمالا نادرست است- اما نکته مهم تلاش برای انجام دادن آن است، زیرا ما یک مدل ذهنی درونی از شنیدن داریم، همان طور که مدلهای درونی از آنچه مایلیم در خودمان ببینیم یا درباره خودمان فکر کنیم، داریم.

مدل ذهنی درونی ما قابل مشاهده نیست. این مدل بخشی از مشاهده گرا است. احتمالا در لحظه ذهن آگاهی گسلیده است که ما به محدوده های هشیاری درونی می رسیم، یعنی در لحظه ای که نظاره گر شناخت خودمان هستیم. شاید فراتر از حس کردن خود به عنوان ناظر فرآورده های هشیاری، در جریان ذهن آگاهی گسلیده، پسرفت دیگری وجود نداشته باشد. این همان چیزی است که ماهیت قطعی هشیاری را تشکیل میدهد.

موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی :

اثر بخشی زوج درمانی کوتاه مدت به شیوه خود تنظیمی بر ذهن آگاهی و کیفیت روابط زناشوئی در زوج های ...