به این معنا که تنها تعداد اندکی از افرادی که درمان نشده باشند (۳۰ درصد) بدون عود مجدد در آینده بهبود مییابند، هرچند تعداد مشابه از افراد بهبودی قابل ملاحظه ای را البته به صورت افزایش و کاهش (۳۵ درصد) تجربه میکنند (کاچنیگ و آمرینگ، ۱۹۹۸؛ روی– بایرنی و کولی، ۱۹۹۵).
همچنین اختلال وحشتزدگی با سطوح بالای ناتوانی اجتماعی، شغلی و جسمانی، هزینه های قابل توجه اقتصادی، و تعداد بالای ویزیتهای پزشکی در میان اختلالهای اضطرابی مرتبط است، با این حال این موارد با حضور گذرهراسی شدت مییابند.
موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی :
اثر بخشی درمان کنترل هراس در درمان بیماران دارای اختلال وحشت زدگی و پانیک اتک
