رفتارهای ایمنی که افراد مبتلا به اختلال وحشتزدگی اغلب به کار میگیرند از رد کردن ارزیابیهای اشتباه شناختی جلو گیری می کند و در تداوم این اختلال سهیم هستند.
به طور مشابه، اجتناب از مکانهای خاص و یا موقعیتهایی که پیش بینی میشود در آن حمله های وحشتزدگی روی دهند از عدم تأیید ارزیابیهای فاجعه آمیز جلوگیری میکند، و این ترس را که آن موقعیتها خطرناک اند تقویت میکند، و احتمال وحشتزدگی در آن موقعیتها را در آینده افزایش میدهد.
درمان شناختی - رفتاری رسمی با آموزش روانی مناسب در باره ماهیت و علل وحشتزدگی و اضطراب و چرخه معیوب یک حمله وحشتزدگی آغاز میشود.
خود بازنگری در ابتدای درمان معرفی میشود به طوری که موجب سنجش مداوم تغییر در وحشتزدگی، اضطراب و اجتناب میشود و همچنین خودآگاه عینی و افزایش دقت برای خود مشاهده گری را ترغیب میکند.
تمرین بازآموزی تنفس یک مهارت مقابله ای پر کاربرد است و شامل تمرینات تنفس شکمی آرام است.
در مؤلفه های بازسازی شناختی درمان شناختی - رفتاری، خود بازنگری دقیق از هیجانها و شناخت های مرتبط برای شناسایی باورها، ارزیابیها و فرضیات معیوب مورد استفاده قرار می گیرد.
مراجعان تشویق میشوند تا رویکردی تجربی را برای آزمودن اعتبار شناختهای خود به کار گیرند و فرضیات جایگزین و مبتنی بر شواهد را بیشتر ایجاد کنند.
در ادامه مواجهه ی مکرر و منظم زندگی واقعی و عمدتأ خودگردان برای موقعیتهای گذرهراسی معرفی میشود.
مواجهه احشائی، مواجهه مکرر با القای عمدی احساسات بدنی که از افراد از آنها میترسند، برای رد ارزیابیهای اشتباه احساسات و برای خاموش سازی پاسخهای اضطرابی شرطی شده مرتبط به کار می روند.
مرحله نهایی در مان شناختی - رفتاری برای اختلال وحشتزدگ یا گذرهراسی نیز پیشگیری از پاسخ است.
موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی :
درمان شناختی – رفتاری بر کاهش گدر هراسی و اضطراب در بیماران قلبی جوان