مطابق با این دیدگاه، زمانی که افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی رفتارهای خود را مورد ارزیابی قرار می دهند با وجود اثبات سطح بالایی از کارکرد یا دریافت پاسخ و استقبال از سوی افرادی که با آنها در تعامل هستند (آلدن و والاس، ۱۹۹۵)، معمولا دستاوردهای خودشان را دست کم می گیرند نورتون و هاپ، ۲۰۰۱؛ راپی و لیم، ۱۹۹۲؛ استاپا و کلارک، ۱۹۹۳).
مفهوم خود ادراکی منفی به عنوان یک عامل تداوم بخش در اختلال اضطراب اجتماعی عمل می کند و پژوهشهای تجربی نشان داده که درمان اثربخش برای اختلال اضطراب اجتماعی منجر به بهبودی دیدگاه های منفی فرد میشود
موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی :
پیش بینی هراس اجتماعی و افسردگی بر اساس خود ارزیابیهای منفی سوگیرانه در افراد دارای اختلال اضطراب اجتماعی