همان طور که در ویرایش چهارم راهنمای تشخیصی و آماری اختلالهای روانی مشخص شده است، زمانی که شیء یا موقعیت با این باور مرتبط باشد که شخص با یک بیماری در تماس است، احتمال دارد با عنوان هراس خاص (سایر انواع) تشخیص داده شود.

هراس از بیماری به واسطه ترس شدید از ابتلا به یک بیماری (به عنوان مثال، HIV) مشخص میشود، در نتیجه، با اختلال خود بیمارانگاری متفاوت است که در آن فرد با وجود اطمینان پزشکی همچنان باور دارد که مبتلا به یک بیماری است.

برای برآورد ملاکهای تشخیصی ویرایش چهارم راهنمای تشخیصی و آماری اختلالهای روانی هراس از بیماری، فرد باید ترس مداوم و شدید یا نامعقول درباره ابتلا به یک بیماری را تجربه کند (ملاک A)، مواجه شدن با محرکهای مرتبط با بیماریهایی که فرد از آنها ترس دارد تقریبا باید همواره با اضطراب با حمله وحشتزدگی همراه باشد (ملاک B)، فرد باید تشخیص دهد که این ترس افراطی است (ملاک C) و معمولا از محرکهای ترسناک باید اجتناب کند یا با پریشانی زیادی آن را تحمل میکند (ملاک D).

به علاوه، ترس، اضطراب و اجتناب از محرکهای ترسناک باید با | سبک و جریان عادی زندگی روزانه فرد تداخل کند (ملاک E) و نباید ناشی از سایر اختلالهای روانی باشد (ملاک G).

اگر فرد زیر ۱۸ سال سن داشته باشد، این ترس باید حداقل برای ۶ ماه ادامه داشته باشد (ملاک F).

موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی :

رابطه افسردگی و هراس از بیماری با اضطراب در بیماران قلبی خفیف