بسیاری از این افراد احساس می کنند که به طور دائم بدتر می شوند و تبدیل به فرد متفاوتی شده اند (برای مثال، اهلرز، مار کر، و بوس، ۲۰۰۰).
برخی از بیماران اظهار می کنند که نمی توانند به خاطر بیاورند قبل از این رویداد چگونه افرادی بودند.
با توجه به این تغییر دائمی ادراک شده، بیماران مبتلا به اختلال استرس پس از آسیب اغلب از فعالیتها و روابطی که پیش از این برای آنها مهم بوده دست می کشند.
این موضوع معمولا فراتر از اجتناب از چیزهایی است که یادآور رویداد آسیب زا هستند و ممکن است شامل فعالیت هایی باشد که سابقا یکی از بخش های مهم زندگی بیمار بودند.
انجام برخی فعالیت ها شاید بلافاصله پس از این رویداد امکان پذیر نباشد و هم اکنون از خزانه بیمار خارج شده است.
رها کردن این فعالیت ها به وسیله تایید اینکه آنها شخص متفاوتی شدند و اینکه زندگی آنها پس از آسیب کمتر ارزشمند است موجب تداوم درک تغییر پایدار می شود.
موضوع پیشنهادی پروپوزال پایان نامه روانشناسی :
بررسی اثربخشی تکالیف احیای مجدد زندگی بر کیفیت زندگی و شادکامی در افراد دارای استرس پس از آسیب
