فنگیر'، (۲۰۰۸)، چهار موضوع مهم را در رابطه با موقعیت های استرس زا که می توانند خطر فرسودگی شغلی را افزایش دهند، مطرح کرده است:
هدف گذاری های زیاد برای خود، داشتن در محدودی از توانایی های خود، انکار تاثیر مسئولیت پذیری حجم زیاد کار و نپذیرفتن مداوم این حقیقت که فشار سنگینی بر دوش شما است.
یک توضیح دیگر برای سطوح بالای فرسودگی شغلی در میان روان روان درمانگران این است که تماس مداوم آنها با منفی گری ها، افکار خود کشی، بدبینی و خود تخریبی، بسیار استرس زا و از نظر احساسی مسری می باشند.
آیا هیچ یک از این موارد آشنا به نظر نمی آیند؟ رابطه بی نظیر درمانگر با مراجع خود، تقریبا یک ارتباط با شراکت نزدیک به لحاظ صمیمیت عاطفی است که هنوز از جنبه های بسیاری یک سویه است.
برای مثال، در نقش حرفه ای شما، همیشه این انتظار وجود دارد که صرف نظر از احساس واقعی خودتان، بایستی فردی صمیمی، صبور و فهیم باشید. اما شما معمولا آن حمایت متقابلی را که از دوستان و آشنایان خود به لحاظ صمیمیت به دست می آورید، از مراجع خود دریافت نمی کنید.
در هر حال، این به شما بستگی دارد که بهبودی خود را تسهیل بخشیده، تعادل روحی خود را در پایان هر جلسه باز یابید، یادگیری حساس بودن به نیازهای خود در طول یک روز کاری، از این فرآیند حمایت خواهد کرد و همچنین شما را متوجه میزان فشار کار و استرس و تاثیر آن خواهد کرد.
ما معتقدیم که انجام تمرینات شخصی ذهن آگاهی و آوردن آن به زندگی کاری شما، بسیار مفید است.
