در زمینه مشکلات یادگیری، احساس خود ارزشمندی به طور مستقیم راهی را که بوسیله آن برخی از دانش آموزان به چالش ها و موقعیت های شکست بالقوه پاسخ می دهند تحت تأثیر قرار می دهد.
به نظر می رسد جنبه ای از نظریه خود ارزشمندی راهی را جستجو می کند که بدان طريق سعی می کنیم خودمان را از ارزیابی منفی توسط دیگران حفظ کنیم (اکلز و همکاران، .(۱۹۹۸
به عنوان مثال، بسیاری از دانش آموزان مبتلا به مشکلات یادگیری، تمایل ندارند که همسالان و یا معلمشان فکر کنند که در یک حوزهی خاص ناتوان هستند، بنابر این ترجیح میدهند این طور برداشت شود که وقتی نتایج ضعیف به دست می آورند به واسطه آن است که تلاش نکرده اند.
برای آنها، متهم شدن به تلاش نکردن، بهتر از سخت تلاش کردن و شکست خورده به نظر رسیدن است.
نظریه خود ارزشمندی بیان می کند که در برخی شرایط، دانش آموز می خواهد بدون هرگونه تلاشی سود ببرد زیرا اجتناب از تکلیف هر گونه مواجهه با شکست را منتفی می کند.
در این موقعیت، اجتناب احساس خود ارزشمندی دانش آموز را حفظ می کند (والز ۲۰۰۱ ).
تلاش برای حفظ خود ارزشمندی می تواند موجب شود دانش آموز انواع راهبردهای دفاعی و اجتنابی را بپذیرد، و به نظر می رسد این از مشخصه های دانش آموزان مبتلا به مشکلات یادگیری باشد.
معلم مسئولیت دارد احساس خود ارزشمندی دانش آموزان را از طریق ارزش گذاشتن به همکاری آنها، علاقه نشان دادن به آنها به عنوان یک فرد، و از طریق استفاده از راهبردهای گفته شده تقویت کند تا عزت نفس و خودکارآمدی آنها را ایجاد نماید.
همچنین معلمان باید دانش آموزانی را که تمایلات دفاعی و اجتنابی نشان می دهند تشویق کنند تا برای انجام تکالیف کلاسی شان تلاش نمایند و هر موقع لازم شد آنها را راهنمایی کنند تا به موفقیت آنها مطمئن شوند.
این مهم است که معلمان آشکارا تلاش های مثبت دانش آموزان را، به جای تاکید بر عدم تلاش، مورد تحسین و تشویق قرار دهند.
