به نظر می رسد که دانش آموزان مبتلا به مشکلات یادگیری به علت پیشرفت تحصیلی پایین به طور خاص مستعد درماندگی آموخته شده باشند.
آنها در ابتدا فرض می کنند که هر چیزی که یک معلم از آنها می خواهد انجام دهند بیش از اندازه دشوار خواهد بود و منجر به شکست خواهد شد.
این باعث ایجاد مانعی جدی برای یادگیری بعدی می شود (والز، ۲۰۰۱).
ارمرود (۲۰۰۵) بر اساس کار چند پژوهشگر دیگر در این زمینه، اظهار می کند که دانش آموزان مبتلا به درماندگی آموخته شده ویژگی های ذیل را نشان می دهند:
عدم اعتماد به نفس : تمایل به تنظیم اهداف آسان برای خود و مقاومت در برابر چالش،
رفتار اجتنابی، : کاهش تلاش،
تمرکز ضعیف، : توصیف خود به عنوان شکست خورده، هنگامی که با مشکل مواجه می شوند به آسانی رها می کنند،
دست کم گرفتن توانایی خود، شکست در به رسمیت شناختن موفقیت های خود
هنگامی که یک دانش آموز، مبتلا به درماندگی آموخته شده است، برای معلمان بسیار دشوار است که سعی کنند این فرایند را تغییر دهند.
امرود اشاره می کند که بسیاری از راهبردهای توصیه شده برای بالا بردن عزت نفس و خودکارآمدی (بویژه بازخورد توصیفی، بحث در مورد دلایل شکست و موفقیت، ارزش نهادن به نقاط قوت دانش آموزان) ممکن است به دانش آموزان برای تغییر جهت گیری کمک نماید.
باز آموزی اسناد، همان طور که در بالا شرح داده شد، نیز لازم است.
