اضطراب موجب می شود تا شما تمایل به اجتناب داشته باشید. افسردگی موجب می شود تا تمایل به گوشه گیری داشته باشید.
خشم موجب می شود تا پرخاشگر باشید. احساس شرم و احساس گناه موجب تمایل به پنهان شدن می شوند. کننده زمانی که به خود اجازه می دهید تا بر اساس امیال مبتنی بر هیجان عمل کنید، آنها موجب سوخت رسانی به هیجان ها می شوند تا اینکه احساسات شما را تنظیم کنند.
در حالی که این امیال تا حدودی دارای ارزش بقاء هستند، پرداختن مکرر به رفتارهای مبتنی بر هیجان موجب می شود تجارب هیجانی گاه و بی گاه شما تبدیل به مشکلات مزمن شوند.
تحقیقات فراوانی وجود دارد که نشان می دهند هر چه بیشتر از اضطراب اجتناب کنید، بیشتر مضطرب خواهید شد (ایفرت و فورسیس، ۲۰۰۵)، و گوشه گیری به هنگام غمگینی افسردگی را بدتر می کند (زیتل، ۲۰۰۷).
همچنین مطالعاتی وجود دارد که نشان می دهد هر چه پاسخ شما به خشم پرخاشگرانه تر باشد بیشتر و به راحتی شما را خشمگین تر می کند تاوريس، ۱۹۸۹).
در نتیجه رفتارهای مبتنی بر هیجان ممکن است به شما کمک کند تا با مسائل دشوار در کوتاه مدت مقابله کنید اما اگر آنها به صورت عادت در آیند می توانند نقش زیادی در اختلال های هیجانی ایفا کنند.
