توجه به پیشرفت دانش آموزان، اطلاعات تک تک نمره های امتحانی، نمونه های واقعی از عملکرد و پیشرفت دانش آموزان و ارائه درس.
ناظر به همراه معلم تعیین می کند که چه چیزی مورد مشاهده قرار گیرد و چه ساختارها و چارچوب هایی برای ارائه بازخورد و برنامه ریزی برای بهبود، مورد استفاده قرار گیرد.
فرایند تصمیم گیری درباره این که چه چیزی مشاهده شود، درست به اندازهی ساختارها و چارچوب های انتقال بازخورد و برنامه ریزی برای بهبود، اهمیت دارد. لازم است که هردو طرف بدانند، هدف مشاهده چیست.
چگونه این هدف با برنامه یک ساله یا چند ساله بهبود شخصی مستمر کادر آموزشی سازگار است، چگونه مشاهده انجام می شود و در هر مرحله از مشاهده، چه نوع داده هایی جمع آوری می شود.
ناظران می توانند از روش های گوناگونی برای جمع آوری شواهد درباره یاددهی و یادگیری در کلاس استفاده کنند. مثلا یادداشت برداری توصیفی از اتفاقات کلاس و تعامل دانش آموزان با یکدیگر و معلم، نمودارهای مربوط به انجام فعالیت های زمان بندی شده دانش آموزان، ضبط ویدیویی یا صوتی و هم چنین مجموعه کارهای دانش آموزان.
آنچه باید به یاد داشته باشیم و دوباره در مورد آن تأکید می کنیم این که مشاهده کننده باید تفاوت بین توصیف (آنچه واقعا اتفاق افتاده و ثبت شده و تفسیر ( قضاوت در مورد رویدادها) را تشخیص دهد.
به عنوان یک قاعده کلی، بهتر است، هنگام بحث با معلمی که کلاسش مورد مشاهده قرار گرفته است، قبل از قضاوت دربارهی مؤثر یا نامؤثر بودن، توصیف های ثبت شده را با او در میان بگذاریم.
