تحقیق میدانی:
این تحقیق تنها به جمع آوری داده ها منحصر نمی شود فقط کتابخانه ای نیست بلکه در درون این تحقیق نظریه سازی نیز صورت می گیرد.
معمولا محقق میدانی می کوشد که از کم و کیف جریانی عادی اما غیر قابل پیش بینی مطلع شود.
این نوع از تحقیق، آن دسته از پژوهش هایی را در برمی گیرد که داده ها و اطلاعات موردنیاز از عرصه و صحنه جامعه و از متن جامعه به دست می آید.
در تحقیق میدانی محقق از روش های متفاوتی چون مصاحبه، مشاهده، پرسشنامه و استفاده می کند.
منظور از مطالعات میدانی، تحقیقاتی است که موضوع مورد مطالعه در اختيار محقق قرار داشته باشد اطلاق اصطلاح میدانی به مفهوم ارتباط مستقیم و رویارویی محقق با پدیده های مورد مطالعه است.
تحقیق میدانی اساسا برای مطالعه موضوع هایی مناسب است که نگرش ها و رفتارها از طریق آن به بهترین نحو در درون محیطهای طبیعی آنها شناخته می شوند. تحقیق میدانی به خصوص برای مطالعه فرآیندهای اجتماعی که در طول زمان کامل می شوند مناسب است.
برای یک محقق میدانی، معمولا فرمول بندی قضایای نظری، مشاهده رویدادهای تجربی و ارزیابی نظری همگی جزء یک فرایند در حال پیشرفت به شمار می روند.
اگرچه ممکن است فرمول های نظری قیاسی جلوتر از مشاهدات واقعی قرار گیرند، معمولا یک نظریه را کمتر می آزمایند و مبنا را بر آن می گذارند.
به بیان دقیق تر تا نظریه ها با شناخت های تعمیم یافته را در جریان مشاهدات به وجود می آورند.
