این کار با شرطی کردن مجدد امکان پذیر است. شرطی کردن مجدد عبارت است از ایجاد پاسخ شرطی تازه به جای پاسخ قبلی. در مثال فوق، کودک بین فریاد زدن و جلب توجه (معلم) ارتباط برقرار ساخته است. در این مورد کوتاهترین راه برای قطع ارتباط مذکور، آن است که کودک را وادار کنیم تا بین تمایل به جلب توجه و پاسخ دیگری از قبیل دست بلند کردن، ارتباط برقرار سازد. بدین طریق که هرگاه کودک فریاد می زند، آن را ناشنیده گرفته و به وی توجه نکنیم، ولی به محض اینکه دستش را بلند می کند، توجه خود را به او معطوف داریم.

گاهی اوقات می توان ترسها را به وسیله شرطی کردن مجدد درمان نمود. یعنی اگر چیزی که شخص از آن می ترسد، با چیز دیگری که آن را دوست دارد، مربوط شود، ممکن است ترس اصلی ناپدید شود. مثلا اگر کودکی مجبور شود در حضور عده ای آواز بخواند ممکن است کلماتش را فراموش کند و هر کسی هم به او بخندد. از این پس او از آواز خواندن در ملاء عام میترسد؛ ولی بعدا که او را متقاعد کنیم دوباره آواز بخواند و این دفعه خوب بخواند و مورد تحسین قرار گیرد؛ از این پس هر دفعه که در حضور جمع آواز می خواند، به تدریج ارتباط آواز خواندن و خندیدن به وی، جای خود را به پیوند جدید یعنی آواز خواندن و مورد تحسین قرار گرفتن میدهد. اکنون به جای اینکه از آواز خواندن در انظار مردم واهمه داشته باشد، از آن لذت می برد.

موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی :

بررسی اثربخشی شرطی سازی مجدد بر کاهش ترس و ترک عادت های بد در کودکان 2 تا 5 سال