هدف از این روش ها این است که رفتارهای نامطلوب خاموش شود یا خاصیت تقویت کنندگی آنها از بین برود.
اصل اساسی در این روش، همان شرطی سازی تقابلی است، بدین نحو که محرک تقویت کننده ی رفتار نامطلوب در اثر مجاورت با یک محرک بیزار کننده توانایی فراخوانی رفتار نامطلوب را از دست می دهد.
برای مثال در درمان اعتیاد به مشروبات الکلی به شخص معتاد دارویی خورانده می شود که تهوع آور است. بلافاصله پیش از آن که اثر دارو معلوم شود به فرد مذکور مشروب الکلی داده می شود؛ یعنی منظره، بو و مزه ی مشروب الکلی با حالت تهوع همایند می شود. این همراهی و همایندی پس از جلساتی ایجاد بیزاری نسبت به الكل را به وجود می آورد.
در ارتباط با پرخوری نیز از محرک هایی مانند بوهای نامطبوع و مناظر مشمئزکننده استفاده می شود. در درمان انحرافات جنسی نیز از روش بیزاری اور مانند شوک برقی استفاده می شود در ارتباط با ترک سیگار نیز یکی از روش ها، روش سیگار کشیدن سریع است.
کشیدن سریع سیگار که این مدت معمولا هر ۶ ثانیه یک بار انجام داده می شود، آن قدر ادامه می یابد که ریه های فرد از دود سیگار پر شود و این دود و استنشاق مقدار زیادی از آن به صورت یک محرک بیزاری اور درمی آید و فرد را دچار حالت تهوع می کند.
