به عنوان مثال می توان از مطالعه منطقه دترویت یاد کرد که بر روی حدودا ۱۱۰۰ فرد بزرگسال انجام گشت.
پژوهشگران دریافتند که حتی پس از درنظرگرفتن عوامل استرس زای روانی - اجتماعی و حمایت اجتماعی، نیز، حضور مذهبی و اعتقاد به زندگی پس از مرگ با بهزیستی بیشتر مرتبط است. از سوی دیگر بین عبادت فردی و بهزیستی یک رابطه معکوس ضعیف تر وجود داشت.
با مشاهده و بررسی یک معیار دیگر از سلامت روان یعنی استرس روانی منفی، پژوهشگران باز به یک رابطه معکوس با حضور مذهبی، پی بردند.
اما هیچ رابطه ای را با اعتقاد به زندگی پس از مرگ مشاهده نکردند و در ضمن شاهد یک رابطه مثبت با دعا کردن بودند (که خود می تواند این نکته را برساند که دعا کردن در بین افرادی که استرس روانی منفی بالایی دارند، افزایش می یابد).
