مجموعه کلی تعیین کننده های سی اس تی (یعنی، خودکارآمدی، انتظارات پیامدی، اهداف، تسهیل کننده ها و نحوه نظریه پردازی مؤثر آن ها را باندورا (۲۰۰۴) به خوبی شرح داده است.
عامل مؤثر در این نظریه، خودکارآمدی است. انتظارات خودکارآمدی، باورهایی هستند که فرد در باره توانایی خود برای انجام یک دوره فعالیت دارد (باندورا، ۱۹۹۷).
می توان این باورها را نوع خاصی از اعتماد به نفس طلقی کرد که در یک موقعیت خاص ایجاد می شود. موقعیت خاص ماهیت خودکارآمدی ناچیز اما با اهمیت است، زیرا این ویژگی است که شناخت های مؤثر را از مؤلفه های کیفی پایدارتر مانند اعتماد به نفس تمییز می دهد، این ویژگی ها تحت تأثیر عوامل داخلی و خارجی قرار می گیرند و این باعث می شود این ویژگی ها اهداف خوبی برای مداخله (مک آلی، تالبوت و مارتینز، ۱۹۹۹) و دستکاری (مک آلی، کورنيا، رادولف و لوکس، ۱۹۹۴) باشند.
منابع اصلی اطلاعات مؤثر شامل: کارایی گذشته، تجربیات اصلی، تشویق های اجتماعی، مدلسازی اجتماعی و تفاسیر حالات روانی و اجتماعی می شود (باندورا، ۱۹۹۷). انتظارات بر فعالیت هایی که فرد انتخاب می کند، میزان تلاش فرد برای رسیدن به اهداف، میزان مقاومت فرد در برابر شکست ها و مشکلات، تأثیر می گذارد.
بررسی انتخاب، تلاش و مقاومت فرد بدون در نظر گرفتن تمرین و تداوم در انجام آن کار بسیار دشواری است. بنابراین طبیعتا خودکارآمدی نقش بسیار مهمی در این رفتار سلامتی پیچیده دارد. در حقیقت خود کار آمدی بیشترین تأثیر را بر رفتار تمرینی و پیامدهای آن می گذارد (مک آلی، بلیسمر، ۲۰۰۰).
تفکیک انتظارات خودکارآمدی و سایر سازه های اصلی سی اس تی و پیامدهای انتظاری بسیار مهم است. پیامدهای انتظاری باورهایی هستند که فرد دارای رفتار سلامتی خاص از خود نشان می دهد (باندورا، ۱۹۹۱). معمولا این نتایج در مجموعه ای از مضرات و منافع درک شده دیده می شود.
این نکته بسیار مهم است که نظریه پردازی درباره انتظارات پیامدی به سه بعد بستگی دارد: ارزیابی جسمانی و اجتماعی و خودارزشیابی. این ابعاد بر پیامدهای ناشی از فعالیت بدنی تأثیر بسیار زیادی دارند (باندوراء ۱۹۹۷)، برای تشخیص انتظارات کار آمدی بررسی مثالی در مورد فعالیت های بدنی و کاهش وزن مسئله را روشن می کند.
انتظارات پیامدی این رفتار (فعالیت بدنی) و نتایج آن (کاهش وزن) ممکن است به این صورت باشد که فرد بگوید: «اگر من ۱۵۰ دقیقه در ماه های آینده تمرین کنم، می توانم وزنم را کنترل کنم». انتظار خودکارآمدی آن نیز می تواند به این صورت باشد، مطمئنم می توانم در ماه های آینده ۱۵۰ دقیقه تمرین کنم حتی اگر هوا مساعد نباشد یا آنکه همزمان متعهد به انجام کاری باشم »
