مقایسه ی کودک انسان با سایر جانداران نشان میدهد که چگونه یک نوزاد ناتوان مجهز به چند بازتاب در بدو تولد، که در صورت عدم مراقبت والدین حیاتش در معرض خطر قرار می گیرد. با طی این دوره تبدیل به موجودی توانا و مستقل می شود طولانی بودن مدت رشد در دوره کودکی سبب می گردد تا کیفیت عادات و رفتارهای عقلی، عاطفی، اجتماعی و اخلاقی فرد در این دوره تعیین شود و شکلی منحصر به فرد از سازگاری با محیط در وی به وجود آید. تعامل با مراقبان نیز که سبب ظهور و بروز استعدادها یکی پس از دیگری می شود شیودی فرزندپروری را از اهمیت زیادی برخوردار می کند. باید توجه داشت که دلایل عمده توجه بیشتر به دوره کودکی از جانب روان شناسان، از یک سو، ملاحظات عملی یعنی وجود مسائل و مشکلاتی در زمینه تعلیم و تربیت و نحوه پرورش کودکان و از دیگر سو، سهولت دسترسی به کودکان دبستانی جهت انجام پژوهش بوده است. افزایش طول عمر، وجود مشکلات در سازگاری خانوادگی و شعلی نیز منجر به پژوهش های زیادی در مورد روان شناسی بزرگسالی شده و رویکرد عمرنگر را جانشین توجه صرف به کودکان و نوجوانان کرده است.