از آنجایی که، مدارس در پرورش شخصیت کودکان و نوجوانان نقش محوری بر عهده دارند، قادر خواهند بود با تفهیم خویشتن داری و همدلی به بچه ها، آنها را به رعایت ارزش های اخلاقی و اجتماعی ترغیب کنند. برای انجام این مهم، وعظ و سخنرانی برای دانش آموزان کافی نیست، آنها احتیاج به تمرین دارند تا بتوانند مهارتهای اجتماعی و عاطفی را که لازمه زندگی موفق و سالم هستند در خود تقویت کنند. بدین ترتیب سواد عاطفی یا آموزش مهارتهای زندگی به عنوان جزئی از نظام آموزش و پرورش می تواند به شخصیت سازی، بهبود اخلاقیات و ترویج فرهنگ شهر نشینی در بین کودکان و نوجوانان بپردازد. برنامه های درسی مرتبط به سواد عاطفی و مهارت های زندگی با تار و پود فعالیت های مدرسه هماهنگ می شود. این فعالیتها، تغییری اساسی در زندگی حال و آینده کودکان و نوجوانان در پی خواهد داشت.
موضوع پیشنهادی روانشناسی :
بررسی اثر بخشی آموزش مهارت های زندگی به معلمان بر مهارت های اجتماعی و هوش عاطفی دانش آموزان
