در طی این فن مشاور مراجع را به صحبت در خصوص نگرانی های عمیق و تجربه های هیجانی خود تشویق می کند. این فنون علاوه بر کمک به شناخت مراجع خواص درمانی دارند. البته بیشتر روشهای برگرفته از نظریه کارل راجرز در خصوص افرادی که می توانند مشکلات خود را به خوبی بیان دارند و انگیزش کافی جهت ادامه مشاوره را دارند مناسب است. به ویژه که در مراجع محوری راجرز فرض بر این است که هر فرد در نهایت می تواند راه حل هایی برای مشکلات خود بیایند و وظیفه اصلی درمانگر تسهیل این توانایی است. بنابراین باید از طرح پرسشهای کاوشگرایانه پرهیز شده و بیانات ارائه شده تفسیر نشوند.