بر طبق مدل کارکرد اجرایی خودنظم بخش، اختلال های روان شناختی از جمله اضطراب نتیجه الگوهای ناسازگارانه و انعطاف ناپذیر شناخت هستند که سندرم شناختی توجهی (CAS) نام دارد. این نوع از تفکر با تفکر در جامانده (نشخوار فکری و نگرانی)، توجه معطوف به خود که شامل بازبینی مداوم خطرات درونی و بیرونی بالقوه است، و راهبردهای مقابله نامؤثر که از تجارب یادگیری اصلاحی جلوگیری می کند مشخص می شود (ولز و ماتیوس، ۱۹۹۴). علاوه بر این، فراشناختها از قبیل این باور که نگران بودن و بازبینی تهدید اجازه میدهد تا فرد از اسیب و زیان اجتناب کند به تداوم سندرم شناختی-توجهی کمک می کند (ولز، ۲۰۰۸). سندرم شناختی توجهی به نوبه خود موجب تداوم و تشدید هیجان های پریشان کننده می شود. بنا بر این، هدف درمان فراشناختی عبارت است از هدف قرار دادن فراشناختها به منظور رویارویی با سندرم شناختی توجهی.

موضوع پیشنهادی پایان نامه روانشناسی :

بررسی اثر بخشی درمان فراشناختی بر خود نظم بخشی و اضطراب و نشخوار فکری در ...