تکالیفی که در کسب و تسلط بر مهارتهای اجتماعی مهم هستند، در مراحل مختلف زنجيره رشد ظاهر می شوند و عموما متکی به دانش و مهارتهای کسب شده قبلی است. از این رو، نقص در هر نقطه از این زنجیره، متعاقبا مراحل بعدی رشد را تحت تأثیر خود قرار خواهد داد. همزمان که کودک مهارت های اجتماعی را فرا می گیرد، رسش عاطفی / هیجانی نیز رخ می دهد. رشد همزمان و موازی کفایت اجتماعی و عاطفی، نشان از اهمیت هدف هر دو نوع توانایی عاطفی و اجتماعی است. تعاملات اجتماعی اغلب به توانایی های عاطفی مربوط می شود و به عنوان یکی از عناصر عاطفی یعنی ارتباطات شناخته می شود (هالبراستادت ۳۱ و همکاران، ۲۰۰۱). اگر این دو قابلیت رشدی، هماهنگی نداشته باشند، کودک در بسیاری زمینه ها، دچار مشکل می شود. هرچند برخی محققان، بر رابطه بین کفایت اجتماعی و عاطفی تاکید دارند (سارنی، ۱۹۹۹)، اما برخی دیگر در مورد وابستگی این دو توانایی، تصریحا چنین نظری ندارند (دنهام و همکاران، ۲۰۰۴).
موضوع پیشنهادی پایان نامه روانشناسی :
بررسی عوامل فردی و اجتماعی موثر بر رشد کفایت اجتماعی در کودکان
