کسی که در رابطه عاطفی خود با دیگری دائم نگران و مضطرب است آرامش لازم را ندارد که به طرف مقابل فضای کافی برای کشف و جستجو بدهد. و همواره از او می خواهد که نزدیک او بماند . درست مثل مادران نگران و مضطربی که از فرزند خود می خواهند از آنها دور شوند. این گونه افراد سمج که مثل کنه به طرف مقابل خود می چسبند ممکن است برای بار همراه خود امنیت خاطر فراهم بیاورند، ولی قادر به ایجاد مأمنی مستحکم و ایمن برای مواجه شدن با دنیا نیستند. برعکس، افراد کناره گیر و انزواطلب معمولا مشکلی از بابت ارائه فضا به طرف مقابل برای کشف و جستجو ندارند، اما از ارائه پایگاه امن عاطفی و امنیت خاطر به همسر خویش عاجزند - و در واقع هرگز قدمی در راه نجات عاطفی همسر یا طرف مقابل خود بر نمی دارند.
موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی :
مقایسه رضایت از زندگی و دلبستگی عاطفی در زوج های با خلق و خوی انزوا طلب و برون گرا ارتباطی
