او به اندازه نیاز برای اتفاقات زندگی اش انرژی و تلاش خرج می کند، نه کمتر و نه بیشتر. این موارد نمونه ای از افراد افراطی هستند: زن خانه داری که هر بار با صدای زنگ در با شتاب به سمت آیفون می دود، نوجوانی که غذایش را بدون جویدن می بلعد، مدیری که مدام روی میزش می کوبد و یا مرتب دکمه آسانسور را می زند. این ها حرکت های افراطی و نابه جا هستند که هیچ سودی ندارند. روان شناسان این «بیش از حدها» را بررسی کرده اند و عموما آن را حرکتی عصبی می دانند. باید گفت که ممکن است هر فردی گاهی اوقات عکس العمل هایی شدید نسبت به برخی وقایع داشته باشد، ولی انجام دادن چنین اعمالی بیانگر این نیست که آن فرد ناسازگار است. البته بیشتر افرادی که زود جوش هستند، ناخودآگاه سعی دارند که همواره در شرایط پر استرس باقی بمانند. افرادی که آنها را «معتادان آدرنالین» نامیده ایم، این ویژگی را دارند که بیشتر از بقیه افراد به خود اجازه فوران خشم را می دهند. به عقیده آنها زندگی فقط در حالتی جذاب است که در شرایطی با سرعت بالا سپری شود. تحقیقاتی که در دانشگاه هاروارد انجام شد، بیانگر این بود که افراد زودجوش تلاش زیادی می کنند تا بتوانند بر تمام زندگیشان تسلط یابند. این افراد نسبت به مسائل بی اهمیت و پیش پا افتاده، بسیار حساس، منطقی و رقابت پذیر هستند.
متغیرهای پیشنهادی برای انتخاب موضوع پروپوزال پایان نامه روانشناسی :
حرکت عصبی – ناسازگاری – خشم – استرس
