شیوه نامه ونکوور Vancouver system :
در سال ۱۹۷۸ گروه کوچکی از سردبیران نشریات علوم پزشکی در ونکوور بریتیش کلمبیا به طور غیر رسمی گرد هم آمدند تا دستورالعمل نگارش برای مقالات ارسالی به تشریاتشان را تدوین کنند.
این گروه که در ابتد گروه ونکوور نامیده می شد بعدها کمیته بین المللی ویراستاران نشريات زیست پزشکی (ICMJE) را تشكيل دادند.
این کمیته سالی یک بار جلسه تشکیل می دهد و وظیفه بازنگری شیوه نامه ونکوور را به عهده دارد.
نظام ونکوور بیشتر در علوم کاربردی از جمله شیمی، علوم رایانه، ریاضیات و فیزیک و علوم پزشکی مورد استفاده قرار می گیرد.
شیوه استناد ونکوور، مبتنی بر نظام توالی استناد است.
مطابق این شیوه قاعده کلی برای استند در متن این است که منابع به ترتیب استاد با استفاده از اعداد، در داخل پرانتز با گروشه، یا به صورت زیر نوشت، شماره گذاری شوند.
در این شیوه به هر منبع فقط یک شماره اختصاص می گیرد، آن هم در اولین مکانی که در متن مورد استفاده قرار می گیرد و از همین شماره در استنادهای مکرر به آن منبع صرف نظر از مکان بعدی استناد استفاده میشود.