به پسران قطار، ماشین آتش نشانی و اتومبیل اسباب بازی می دهند و به دختران خانه های عروسکی، کالسکه و وسایل آشپزخانه. اما به اعتقاد ساندرا بم کلیشه سازی جنسیتی بیش از حد برای کودکان مطلوب نیست. کودکانی که برایشان به صورتی افراطی کلیشه سازی جنسیتی شده است، برای ابراز وجود دچار مشکل می شوند، عزت نفس پایین تری دارند و احتمال بیشتری دارد که در آینده از بیماری های روان رنج ببرند.

دختران ممکن است احساس کنند که می بایست منفعل، تیمارگر و یاری بخش باشند و پسران نیز فکر می کنند که باید رقابت جو، پرخاشگر و فعال باشند؛ حتی اگر این مسائل بر خلاف تمایلات طبیعی آنها باشد. بدیهی است کودکان می بایست بدون توجه به کلیشه سازی های جنسیتی خودشان باشند و علایق خود را کشف کنند. بیشتر والدین تمایل دارند پسرانشان بدانند که می توانند تیمارگر و یاری بخش بوده و در عین حال دختران نیز می توانند قاطع و فعال باشند، کلیشه سازی جنسیتی می تواند یکی از دلایل عملکرد بدتر پسران در مقایسه با دختران باشد.

هی وود و مک (۱۹۹۶) در میدلند غربی با پسران دوره ی راهنمایی مصاحبه کردند. آنها دریافتند، پسران دستاوردهای آکادمیک را زنانه تلقی می کنند. کلیشه های جنسیتی همچنین بر رشته های تحصیلی مورد انتخاب کودکان تأثیرگذار است. سبونسک و دیگران (۲۰۱۱) بررسی نمودند که آیا کودکان در مورد ریاضی، کلیشه های جنسیتی دارند یا خیر. آنها دو تصویر به کودکان نشان دادند، در یک تصویر دختر و در تصویر دیگر پسری مشغول انجام مسائل ریاضی بودند.

آنها دریافتند ارزیابی کودکان از تصاویر این بوده است که پسربچه لذت بیشتری از حل مسائل ریاضی می برد. بنابراین، والدین چه اقداماتی می توانند انجام دهند تا فرزندانشان بیش از حد تحت تأثیر کلیشه سازی های جنسیتی قرار نگیرند؟ والدین می توانند اسباب بازی های پسرانه و دخترانه اسباب بازی های مخصوص هر دو جنس) برای فرزندانشان انتخاب کنند.

برای مثال می توانید علاوه بر اسباب بازی های پسرانه برای یک پسر بچه اسباب بازی لوازم آشپزخانه، خانه ی عروسکی و عروسک های نوزاد خریداری کنید. والدین همچنین می توانند اسباب بازی هایی با رنگ خنثی خریداری نموده و اتاق کودک را نیز با رنگ های خنثی رنگ آمیزی کنند. اما اگر پسر شما همچنان اتاقی با طرح لوکوموتیو توماس (نام یک انیمیشن) می خواهد یا دخترتان اتاقی با طرح پرنسس می خواهد، بهتر است طبق علاقه ی آنها عمل کنید.

در نهایت، والدین می توانند با تقسیم امور مختلف روزانه میان خود، مانند آشپزی یا چمن زنی، تلاش کنند کمتر تحت تأثیر کلیشه سازی جنسیتی باشند. ممکن است به این موضوع بیندیشید که آیا اجتناب از کلیشه سازی های جنسیتی تبعات منفی دارد.

آیا اگر پسرتان بخواهد در مدرسه با عروسک بازی کند، مورد آزار و تمسخر قرار خواهد گرفت؟ متأسفانه، در طی یک پژوهش مشخص شد، کودکانی که در سنین قبل از نوجوانی با کلیشه های جنسیتی انطباق نیافته اند، در میان همسالان خود محبوبیت کمتری دارند (اسروفه و همکاران، ۱۹۹۳).

اما خود من همچنان از کلیشه سازی جنسیتی در خانه پرهیز می کنم؛ زیرا به هر ترتیب کودکان از سه سالگی به سرعت کلیشه های جنسیتی را از دیگران خواهند آموخت؛ فارغ از اینکه در خانه تلاشی در جهت تقلیل کلیشه ها انجام گیرد یا نگیرد. اگر والدین از فرزندان خود درباره ی کلیشه های جنسیتی پرسش کنند، در بلندمدت کودکان در خواهند یافت که می توانند هر کاری را صرف نظر از جنسیت انجام دهند.


موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی :

مقایسه رابطه و عزت نفس و ابراز وجود با کلیشه سازی جنسیتی در کودکان پسر و دختر