بلافاصله نزد او رفتم، بلندش کردم و تا بند آمدن گریه اش او را نوازش می کنم؟
اما آیا بیش از حد او را نوازش کردم. من از پسر چهار ساله ام می خواهم که قوی باشد و سریع به گریه نیفتد؛ به همین دلیل زمانی که گریه می کند اعتنایی نمی کنم.»
این دو نقل قول، دو شیوه تربیتی کودک آزرده را مطرح می کنند. هماهنگی با کودکان» نام یک برنامه فرزندپروری استرالیایی است که بر اساس آن افراد نباید احساسات فرزندشان را نادیده بگیرند.
به والدین آموزش داده میشود که به جای بی اعتنایی به عواطف فرزندشان، آنها را بپذیرند و در صدد کشف آنها برآیند.
برای مثال، زمانی که والدین نگرانی ها یا عصبانیت فرزندشان را به دلیل عدم توانایی در رفع آنها نادیده می گیرند، کودک احساس آشفتگی می کند.
بهتر آن است که والدین سعی کنند علت نگرانی فرزند خود را درک کرده و دریابند که فرزندشان به چه می اندیشد.
بر اساس یافته های گاتمن و همکارانش (۱۹۹۷)، والدین می بایست به فرزندان خود کمک کنند تا عواطف خود رابشناسند و آنها را نامگذاری کنند.
با وجود اینکه ممکن است کنار آمدن با عصبانیت ها و حسادت های کودکان برای والدین دشوار باشد؛ اما همدلی با کودکان ضروری است.
اگر والدین احساسات شدید فرزند خود را بپذیرند، کودک احساس ارزشمندی می کند. والدین می توانند از این احساسات برای نزدیک تر شدن به فرزند خود و آموزش نحوه حل مسائل به او استفاده کنند.
گاتمن دریافت، زمانی که والدین عواطف فرزند خود را مدیریت می کنند، کودک مشکلات رفتاری کمتری داشته و از مهارت های اجتماعی مطلوب تری نیز برخوردار خواهد بود.
والدین می توانند به کودک خود حالات مختلف عاطفی و واژه های گوناگون برای ابراز عواطف را بیاموزند. برای مثال واژه های مرتبط با اضطراب شامل این موارد هستند: نگران، دلواپس، سرآسیمه و ترسیده.
هویگ هرست و همکارانش (۲۰۰۹) کودکان چهار و پنج ساله ای را که والدین آنها نحوهی مدیریت عواطف (برنامه هماهنگی با کودکان را آموزش دیده بودند با کودکانی که والدین آنها چنین آموزش هایی را دریافت نکرده بودند مقایسه نمودند.
کودکان دسته اول درک بهتری از انواع گوناگون عواطف داشتند و شش ماه پس از آن طبق گزارش والدین یا معلمان مشکلات رفتاری آنها کمتر بود. بر اساس این پژوهش و در نتیجه می توان گفت، زمانی که کودک در پارک به زمین می افتد و می گرید والدین باید او را آرام کنند و نگران مستقل کردن او نباشند.
تفسير:
برخی از والدین احساس می کنند که فرزندشان با هر ضربه یا حادثه کوچکی آزرده می شود.
در چنین شرایطی جدی گرفتن کودک برای آنها دشوار می شود. با این وجود می توان تعادلی میان همدلی با کودک و اشاره به واقعیت شرایط پیدا کرد.
موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی :
بررسی عوامل موثر بر شیوه های تربیتی کودک آزرده
