ظهور وبلاگها و برنامه هایی مثل خاطره های ویدئویی، کمک فراوانی در نمایش و برجسته کردن و انتشار این داستان های شجاعانه و تحسین برانگیز و انطباق پذیر داشته است، و من استفاده از منابع مناسب را در صورت امکان برای ایجاد انگیزه به کوچکترها پیشنهاد می کنم.
همچنین، زمانی که کودکان با هم به فعالیت های کاملا گروهی مشغول هستند و در حین آموختن فقط «خوش می گذرانند»، افراد دارای مشکلات خاص هم می توانند بدون داشتن نگرانی از شکست با هم سالان توانمند تر در این فعالیتها شریک شوند.
با برنامه بودن و پیگیر بودن : البته توانایی تعیین هدف و «آرزو داشتن» برای دستیابی به موفقیت های بیشتر به عنوان یک انگیزه دهنده اولیه است.
اغلب کودکانی که با آنها کار می کنیم در تعیین اهداف واقع گرایانه با ایجاد مراحل کوچک برای دسترسی به هدف اصلی و قابل مدیریت کردن آن هدف، نیازمند حمایت هستند، اما حتی می توان وجود اهداف غیر واقع گرایانه را به عنوان آرزوی قلبی یا تفکری هیجان انگیز تشویق نمود.
باز هم بازی و فعالیت های غیر رقابتی می توانند کودکان را به آموختن نحوه شکل دهی عملکردشان برای رسیدن به یک هدف و تصور موقعیتها به عنوان موقعیت های واقعی ترغیب نماید.
