مثل رشته های دیگر، به ویژه رشته های علوم انسانی، در داخل رشته روان شناسی نیزاختلاف نظر بین روان شناسان زیاد بوده است.
به همین جهت در تاریخ روان شناسی جدید نمی توان دوره زمانی را پیدا کرد که همه روان شناسان در مورد تعریف واحدی و روش های پژوهشی مورد استفاده در روان شناسی توافق نظر داشته باشند.
البته این اختلاف نظر ناشی از کم کاری اندیشمندان حوزه روان شناسی نبوده است، بلکه عوامل مختلفی موجب بروز آن شده اند.
برخی از عواملی که می توانند دلیلی بر اختلاف نظر روان شناسان باشند عبارتند از:
- گستردگی حوزه روان شناسی
- جوان بودن حوزه روان شناسی
- پیچیده بودن موضوع مورد مطالعه (انسان)
- چند جنبه ای بودن موضوع مورد مطالعه (انسان)
- دخالت ماهیت مورد مطالعه در موضوع مورد مطالعه این اختلاف نظر را می توان به انحای مختلف در بین متخصصان تمامی رشته ها مشاهده کرد، ولی شاید به علت اینکه رشته روان شناسی در مورد خود انسان است و تمامی نگرش ها، برداشت ها و نیازهای فرد می تواند محصولات فکری و عملی و برداشت های او را از خود و جهان پیرامون تحت تأثیر قرار دهد، اختلاف روان شناسان در این حوزه شکل خاصی به خود می گیرد و این قابل انتظار است.
اختلاف نظری که در بین روان شناسان کشورهای مختلف وجود دارد، تا حدودی از این جهت نیز موجه می شود که انسان یک موجود بسیار وابسته به جامعه و فرهنگ موجود در جوامع است.
از این نظر طبیعی است بخشی از نظریه های روان شناسی رنگ جامعه هایی را که در آن به وجود آمده اند را به خود بگیرند.
