روان درمانی های متمرکز بر آسیب، خط اول درمان اختلال استرس پس از سانحه»اند و نسبت به درمان های غیرمستقیم و غیراختصاصی ارجح اند.

در بین روان درمانی های متمرکز بر آسیب، (۳۳) TF - CBT از بیشترین حمایت تجربی در درمان اختلال استرس پس از سانحه برخوردار است.

این درمان برای کودکان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه» و اختلالات همراه هم چون افسردگی اساسی و اضطراب طراحی شده است و دارای اجزای مختلفی است که جلساتی برایکودک و جلساتی برای والدین دارد.

اثربخشی این مدل درمانی و مدل درمان گروهی مشابه آن یعنی CBITS در مدرسه که تمام اجزای مدل شناختی رفتاری متمرکز بر سوگ و تروما را داراست، در چندین کارآزمایی بالینی نسبت به روش هایی همچون درمان های حمایتی غیرمستقیم، درمان کودک محور و در مقایسه با گروه کنترل بهتر بوده است.

سایر انواع روان درمانی ها عبارتند از روان درمانی تحلیلی متمرکز بر تروما، روان درمانی متمرکز بر رابطه والد و کودک (به خصوص در موارد خشونت خانگی)۔

روش دیگر مؤثر در درمان اختلال استرس پس از سانحه» بزرگسالان  EMDR است در مورد اثربخشی این روش های درمانی در کودکان و نوجوانان شواهد بالینی زیادی وجود ندارد.

درمان شناختی رفتاری معطوف به تروما TF - CBT :

در این رویکرد درمانی هدف، ایجاد مهارت های مدیریت استرس و مواجه سازی به منظور تسلط کودک بر سرنخ های واقعه است.

در این درمان، جلسات درمانی برای کودک و برای والد درنظر گرفته شده است.

درمان شناختی رفتاری معطوف به تروما از اجزای مختلف تشکیل شده که در عین حال از انعطاف کافی نیز برخوردار است و می توان آن را متناسب با شرایط هر کودکی به کار گرفت.