اولین ارتباط با مراجع در چه زمانی برقرار می شود؟ اگر چه برخی ها نخستین ارتباط حضوری را به عنوان اولین برخورد رسمی تلقی می کنند ولی به عقیده ما اولین تماس تلفنی یا مکاتبه ای نیز می تواند به عنوان ارتباط نخست در نظر گرفته شود.

در این قسمت ابتدا ارتباط تلفنی را بررسی می کنیم. فرض می کنیم که شما مشاور تلفنی نیستید ولی توجه داشته باشید اولین قدمی که بیش تر مراجعه کنندگان برای شروع مشاوره و دریافت کمک برمی دارند، برقراری تماس از همین طريق است.

برای بسیاری از افراد اولین ارتباط قدم بزرگی به شمار می آید و در صورتی که فرد در طی همین تماس با همان چیزی مواجه نشود که انتظارش را داشته است قطعا از ادامه راه خود صرف نظر می کند.

ممکن است مراجعه کننده عصبی و مضطرب شود و دقیقا نداند که چه می خواهد (یا به چه چیزی احتیاج دارد) و عدم شناخت کافی نسبت به مشاوره او را آشفته و مشوش سازد.

او شما را نمی شناسد و شاید اطلاعات اندکی در موردتان داشته باشد، البته این احتمال ضعیف نیز وجود دارد که فردی مطلع بوده و آماده باشد تا در مورد نحوه کارتان از شما سوالاتی بپرسد.

در پی این مکالمه تلفنی ظاهرا کوتاه و ساده چه اثراتی پدیدار می شود و شما به عنوان یک مشاور چگونه می توانید به بهترین نحو برای این مرحله آمادگی پیدا کنید و مطابق با آن برخوردی از خود نشان دهید؟

بسیاری از مواقع ممکن است زمانی که زنگ تلفن به صدا در می آید مشاور درگیر افکار و فعالیت های گوناگونی باشد که چنین درگیری هایی می تواند روی نحوه برخورد او با مراجعه کنندگان و متعاقبا رابطه میان شان تأثیر بگذارد. پیشنهاد ما این است که در چنین شرایطی مشاوره نکنید.

اجازه ندهید فرد پشت خط مشکلات خود را به طور مفصل و طولانی توضیح دهد. در هر صورت مؤدب و خوش برخورد باشید.

شاید فردی که در آن سوی خط با شما صحبت می کند، در آینده شما را به عنوان مشاور انتخاب کند و ممکن است این تماس آغاز یک برنامه درمانی باشد. حتی اگر شخص در آینده درمان جوي تان نشود، باز هم وظیفه انسانی تان حکم می کند تا اطلاعات مورد نیاز را در اختیار او قرار دهید.