چون این اضطراب نرمال و سالم است که فرد را به سوی پویایی و خویشتن پایی (مراقبت از خود سوق می دهد از طرف دیگر در برابر اضطراب نرمال، اضطراب مرضی و بیمارگونه قرار دارد که این نوع اضطراب نه تنها کار کرد روزانه قربانی را مختل می کند بلکه جلوی پویایی کلی فرد را نیز سد می کند پس این نوع اضطراب باید درمان شود و معمولا این اختلال همراه با عوارض و مشکلات شدید است.
بنابراین زمانی که سخن از اضطراب اختلالی به میان می آید این بدین معنی است که پزشک (درمانگر) به این تشخیص رسیده است که مشکل پسرتان جدی است و باید اقدامات درمانی در موردش اعمال شود.
در اینجا لازم است که به نکته مهمی اشاره شود و آن این است که هر تشخیص آنی و سریع نمی تواند تشخیصی درست باشد چون برخی از عوارض و نشانه های گویای وسواس در طی زمان خود به خود برطرف می شود.
بنابراین جهت رسیدن به یک تشخیص درست اولأ درمانگر باید به مدت چند ماه این عوارض را رصد کرده و مورد پایش قرار دهد و در ثانی در کودک شاهد گرایشات و ذهنیاتی چون آلوده پنداری اشیاء، تقارن و نظم جویی افراطی اشیاء، گرایشات احتکاری و توهمات و پندارهای بی اساس باشد.
