از جمله این مواد حذفی در رژیم غذایی کودکان می توان به مواد قندی، مواد افزودنی و نگهدارنده و مواد رنگ دهنده اشاره کرد. واقعیت این است که اگر چه پایبندی به رژیم غذایی به اصطلاح سالم در عمل همراه با بازتاب های مثبت بوده است. با این همه تاکنون هیچ مطالعهای ثابت نکرده است که وجود قند بالا در غذاها سبب تحریک و تشدید بیش فعالی شود با این همه همانطور که گفته شد برخی از رژیم های غذایی خاص و پرهیز محورانه در عمل همراه با نتایج امیدوار کننده بوده و صاحب نظران در توجیه و توضیح این نتیجه اینطور استدلال می کنند که در واقع این حذف غذاهای محرک نیست که سبب مهار بیش فعالی در فرد شده بلکه این تمرکز توجه والدین به رفتار کودک و به زبان بهتر ذهن مشغولی سازنده والدین در این رابطه بوده است که اسباب کسب این دستاورد مثبت را فراهم آورده است با این همه نگرش رژیم غذایی درمانی چندان نیز بی اساس نیست برای مثال گزارش ارائه شده در آژانس مواد غذایی استاندارد بریتانیا که در سال ۲۰۰۷ منتشر شد حاکی از این است که در صورتی که برخی از موارد رنگ دهنده غذاها با بنزوات سدیم ترکیب شود این مسئله سبب تشدید رفتارهای بیش فعالانه در فرد می شود. ب: جبران کمبود مواد معدنی: نتایج حاصله از برخی از مطالعات حاکی از این است که این کمبود روی در بدن قربانیان (ADHD) است که این اشخاص را به بیش فعالی و رفتارهای آنی و تکانشی وامی دارد بنابراین اگر روی مورد نیاز بدن به طریقی جبران شود این مسئله آشکارا بر روی عوارض (ADHD به طور مثبت اثر می گذارد پس مواد غذایی حاوی روی می تواند به حال شخص سودمند باشد.