هوش بهر فقط وابسته به عملکرد در یک آزمون هوش است. نمرات هوش بهر معمولا پیش بین مناسبی هستند درباره این که عملکرد تحصیلی دانش آموز در مدرسه چگونه خواهد بود و او چگونه خود را با خواست ها و انتظارات زندگی روزمره وفق خواهد داد. آزمون های استاندارد بهترین ابزار برای اندازه گیری هوش عمومی هستند اما عملکرد دریک آزمون یگانه نشانگر هوش نیست و ممکن است توانمندی در حوزه هایی خاص، که در زندگی روزمره مفید واقع می شوند، در حیطه آنها نگنجند. تعریف و اندازه گیری هوش همیشه از موضوعات بحث برانگیز بوده و با مشکلاتی در تعریف تیزهوشی، عقب ماندگی ذهنی و دیگر گروه های استثنایی در آموزش ویژه همراه بوده است (هالاهان و کافمن، ۲۰۰۰؛ رچلی ، ۱۹۹۷) روان شناسان قبول دارند که هوش متشکل از توانایی های گوناگون کلامی و غیرکلامی است. برای مثال، توانایی حفظ و هدایت توجه، پردازش اطلاعات، تفکر منطقی، درک دقیق شرایط اجتماعی و فهم انتزاعات، بخش های قابل تفکیکی هستند از آنچه یک فرد را می سازند. با این حال، آن ها به بحث هوش های چندگانه در برابر مفهوم هوش عمومی نیز پرداخته اند (به عنوان مثال، گاردنر و هیچ ۱۹۸۹؛ گریندر ، ۱۹۸۵؛ استرنبرگ ، ۱۹۹۱؛ وایت و برین ، ۱۹۹۸). گلمن (۱۹۹۵) مفهوم هوش هیجانی را رواج داد که ممکن است ارتباط به خصوصی با کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلالات عاطفی رفتاری داشته باشد.

موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی :

پیش بینی درک اجتماعی و عملکرد تحصیلی دانش آموز بر اساس بهره هوشی در مقطه متوسطه اول دخترانه شهر ...