این زوج چند ماهی است که نمی توانند به شیوه ی مناسب و صحیح با یکدیگر صحبت کنند. حتی راجع به مسائل پیش پا افتاده نیز دچار مشاجره می شوند. و تفاهم لازم در بسیاری از مسائل حتی جزئی را از دست داده اند.
آنها از آغاز زندگی نیز توافق چشمگیری با یکدیگر نداشته اند اما رفته رفته این عدم تفاهم بیشتر و بیشتر شد تا جایی که اکنون حتی بر سر مسائل کوچک نیز دعوا می کنند. آقا با اشاره به همسرش می گوید: «من و همسرم آنچنان که باید با یکدیگر صمیمی نیستیم.
وقتی با هم حرف میزنیم دعوا کرده و نمی توانیم همدیگر را تحمل کنیم. همسرم رابطه ی بسیار رسمی و خشکی با من دارد. با من احساس راحتی و صمیمیت نمی کند » خانم می گوید: «من در خانوادهای بزرگ شده ام که همیشه روابطمان با هم سرد و رسمی بوده.
رفتارهای من شبیه رفتارهای پدر و مادرم است. من اینگونه بزرگ شده امو هر چه سعی می کنم نمی توانم از فضای خانواده ی اصلی امجدا شوم. اما شوهرم نیز به من بی اهمیت است.
او به طور کلی با من سرد برخورد می کند. شب دیر وقت به خانه می آید و آنقدر خسته است که نمی تواند با من صحبت کند و به درددل من گوش دهد. او کارش را به من ترجیح میدهد». آسیب شناسی خانم دارای شخصیت غیر منعطف، منطقی و بیش از حد خشکی است.
تمایز یافتگی به طور کامل در او حاصل نشده زیرا بعد منطق در وی بسیار پررنگ است و بعد احساس و برقراری روابط صمیمی نیز در ایشان دیده نمی شود. او دارای الگوی ارتباطی حسابگر است. بالعكس، شوهر این خانم مردی برونگرا و صمیمی بوده و برخلاف همسرش از تمایز یافتگی لازم برخوردار می باشد.
بعد احساس و منطق به طور کامل در آقا رشد یافته ولی در خانم این بعد منطق رشدی کاریکاتوری داشته و بعد احساس را زیر خود مدفون نموده است. خانم باورها و الگوهای ناکارآمد خانواده ی اولیه ی خود را به بافت جدید یعنی زندگی مشترک منتقل کرده است اما باورهای قدیمی در این بافت کارایی ندارند. از آن جا که زن و شوهر از سطح تمایزیافتگی یکسانی برخوردار نیستند دچار مشکل ارتباطی شده اند.
بی توجهی های آقا به خانم، دیر آمدن به منزل و به انه کردن کار و مشغله زیاد خارج از خانه، ممکن است تلاش برای دور شدن از فضای سرد و بی روح خانه باشد. فرض آن است که جدال بین زن و شوهر و ناتوانی خانم در مجاورت عاطفی و فیزیکی با همسر، احیا کننده مشکلاتی بوده که در شکل دادن روابط اولیه داشته اند.
اقدامات درمانی
١. خانم در ابتدا باید یاد بگیرد که خود را دوست داشته و با خود صمیمی باشد. پس از این قادر خواهد بود حریمهای خشک و غیر ضروری میان خود و همسر را از بین ببرد. برای دوست داشتن خود: تهیه ی فهرستی از ویژگی های مثبت خود و تمرین خودگویی مثبت.
۲. تهیه فهرستی از حریم های شخصی توسط مراجع ارزیابی این مسئله که کدام یک از این حریم ها میان او همسرش غیر ضروری بوده و می تواند از آنها چشم پوشی کند.
٣. اکنون نوبت مهرورزی به همسر است. ممکن است این امر در ابتدا برای خانم مشکل باشد بنابراین می تواند این کار را با مواردی چون نوشتن نامه های عاطفی به همسر، خرید هدیه برای همسر و گذاشتن یادداشتی احساسی همراه آن، غافلگیر کردن شوهر به وسیله ی قرار دادن خوراکی های مورد علاقه اش درون جیب لباس او، تهیه بلیط سینما، ارسال پیامکهای محبت آمیز برای همسر و .... آغاز نموده و پس از تسلط یابی، کار خود را با ابراز کلامی احساسات و مجاورت فیزیکی ادامه دهد.
۴. هر دو نفر مهم ترین نیازهای عاطفی خود را فهرست کرده، به طرف مقابل داده و از او بخواهند با نیازهایشان آشنا شده و در رفع آنها بکوشد.
۵. آقا شب ها زودتر و بانشاط تر به منزل بازگردد. و آموزش تکنیک های ارتباط مؤثر به زوج: صریح و دقیق حرف بزنید، آنچه را دوست دارید همسرتان برای شما انجام دهد به زبان آورید، بدون جبهه گیری و دفاع از خود به یکدیگر گوش دهید، قضاوت نکنید در عوض سؤال بپرسید، هنگامی که بر سر موضوعی تفاهم ندارید حرف زدن در مورد آن را به زمان دیگری موکول کنید.
7. معاشرت بیشتر با کسانی که اهل صمیمیت هستند. حتی در صورت لزوم دعوت کردن از آنان به منزل تا خانم الگوی ارتباط صمیمی همسران را از نزدیک ببیند.
۸ آموزش تکنیک های خوب گوش دادن به آقا.
۰۹ زن و شوهر هر روز، در ساعتی مشخص تمام امور خود را تعطیل کرده نیم ساعت با یکدیگر صحبت نموده و به ابراز احساسات بپردازند.
موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی :
مقایسه رضایت زناشویی و میزان همدلی در رابطه با تفاوت های شخصیتی در زوج های تحصیل کرده و سطح سواد پایین
