کودک باید به درک این موضوع نائل شود که تفاوت به معنی نقص نیست.
از سوی دیگر کودکانی که با معلولیت خاصی روبه رو هستند و یا به لحاظ رشدی تأخیر دارند نیازمند توجه ویژه به لحاظ رشد اجتماعی و عاطفی اند.
این دسته از کودکان ممکن است در برقراری روابط موفق با همسالان خود با چالش مواجه شوند.
این دسته از کودکان تمایل چندانی به بازی با گروه همسال ندارند و معمولا هم تجربه موفق و شادی بخشی از بازی با دیگر کودکان به دست نیاورده اند.
آنها در اکثر مواقع تنها هستند و اگر هم با دیگران بازی کنند، بیشتر از دیگر کودکان عصبانی میشوند و از راهبردهای مناسب برای حل تعارض و مشکل خود استفاده نمی کنند.
این کودکان برای رفع این مشکل نیازمند خدمات تخصصی روان شناسان مجرب هستند.
مداخله زودهنگام می تواند عملکرد رفتارهای اجتماعی و عاطفی کودک را ارتقا دهد.
از آنجا که رشد اجتماعی و عاطفی کودک وابسته به بافت، فرهنگی و روابط خانوادگی و اجتماعی ای است که او در آن زندگی می کند، والدین و درمانگران نقش ویژه ای در شکل گیری رشد اجتماعی و عاطفی مثبت ایفا می کنند.
استفاده نادرست و نابجا از برنامه های تلویزیونی، ویدئویی، ماهواره ای، رادیویی در مکان های مختلف از جمله خانه، مهد کودک، داخل اتومبیل و غیره می تواند تأثیر منفی بر رشد اجتماعی و عاطفی کودک داشته باشد.
بروز رفتارهای پرخاشگرانه، بی تفاوتی به خشونت، کابوس های شبانه و ترس از جمله این تأثیرات منفی هستند.
