فرد در هنگام بیماری ممکن است فکر کند که خداوند او را کیفر کرده و یا او را رها کرده است و یا اینکه اجتماع مذهبی او را طرد کرده است. او ممکن است نسبت به خداوند خشمگین شده و در علاقه و محبتش به خداوند تردید کند. ممکن است این پرسش برای او پیش آید که آیا خداوند قادر است شرایط او را تغییر دهد و سوالاتی از این قبیل در ذهن او ایجاد شوند.
در مطالعه ای که بر روی پنجاه و هشت بیمار دچار سرطان سینه صورت گرفت، در مورد نقش مذهب در سازگاری بیماران با بیماری صحبت شد.
۸۳ درصد بیماران از واژه هایی استفاده می کردند که با احساسات مثبت مرتبط بودند، در حالیکه ۱۷ درصد از آنها واژه های مرتبط با احساسات منفی را به کار می بردند. بنابراین نمی توان گفت که سازگاری مذهبی منفی نادر می باشد.
اما میزان اظهار نظرهای مثبت از سازگاری مذهبی نسبت به اظهارات منفی، بیشتر و رایج تر می باشد. این یافته با نتایج مطالعاتی که بر روی گروه های بزرگتری از افراد بیمار و سالم در جامعه انجام شدهاند، مطابقت دارد.
