و اظهار می دارند در صورتی که کودکان در این دوره ها، در اکتساب آن ویژگیها دچار تأخیر شوند، امکان جبران کمبودهای ناشی از این امر در دوره های بعدی زندگی برای آنان میسر نخواهد بود و از این روی این دوره ها را دوره های بحرانی می نامند. در مقابل برخی دیگر نیز هستند که به چنین چیزی اعتقاد ندارند. آنچه که به نظر می رسد درست تر باشد دیدگاه متعادل تری است که به وجود دوره های «حساس» رشد معتقد است که در این دوره ها کودک آمادگی بیشتری برای رشد برخی از ویژگی ها دارد و برخی دیگر از رفتارها را که دارای انعطاف پذیری بیشتری هستند می توان در تمام طول دوران رشد آموخت.