این رویکرد مشکلاتی دارد که یکی از آنها این است که ریشه مفاهیم با موضوعات فعلی مورد بحث در روان شناسی امروزی مورد غفلت واقع می شوند.
در مقابل این رویکرد، رویکرد «تاریخ گرایی» وجود دارد. در این نوع رویکرد وقایع گذشته به خاطر خود وقایع مورد مطالعه قرار می گیرند و سعی نمی شود رابطه بین گذشته و حال مورد بررسی قرار گیرد.
به نظر می آید هرکدام از این دو رویکرد در بررسی تاریخ علم مشکلاتی داشته باشند.
هم رویکرد «حال گرایی» صرف و هم رویکرد «تاریخ گرایی» صرف نمی توانند عوامل زمینه ساز و نیروهای اثرگذار در به وجود آمدن یک ایده یا نظریه علمی را روشن سازند.
علاوه بر این هیچ رویدادی در خلاء رخ نمی دهد.
به همین جهت برای پیگیری دقیق یک موضوع تاریخی باید عوامل و نیروهای اثرگذارو پرورش دهنده آن را مدنظر قرار داد.
ولی باید توجه داشت که گاهی اوقات انجام چنین کاری مشکل است و شناسایی چنین عوامل و نیروهایی غیرممکن می شود.
