طبق نظر داشیل شخصیت یک فرد «تصویر کلی رفتار سازمان دهی شده وی و به خصوص رفتارهایی است که به نحوه یکسانی از سوی نزدیکان فرد، توصیف می شوند». مان (۱۹۷۵) با ارائه تحلیل جامع تر به اظهار نموده است که شخصیت «بارزترین ترکیب ممکن از ساختارها و فعالیت های یک فرد است. این بارز بودن به دو طریق است ١- منحصر به فرد بوده و از این رو می تواند فرد را از دیگران متمایزسازد. ۲- نسبتا همسان بوده و ارائه دهنده یک ترکیب ثابت از ساختارها و فعالیتهای فرد می باشد.