برخی حوادث یا محرک ها به خودی خود تنبیه کننده می باشند، زیرا اجتناب یا کاهش تماس با این محرک ها دارای ارزش حیاتی است (کوپر و همکاران، ۱۹۸۷). محرک درد آور یا سطوح شدید تحریک اغلب خطرناک هستند. رفتارهایی که موجب تحریک شدید یا دردناک می شوند، به طور طبیعی تضعیف می شوند و رفتارهایی که منجر به گریز یا اجتناب از چنین محرک هایی شوند، به طور طبیعی تقویت می شوند. به همین دلیل، محرک های دردآور یا سطوح شدید تحریک از نظر زیستی دارای اهمیت اند. چنین محرک هایی را تنبیه کننده های غیرشرطی می نامند. انسان ها در طول فرآیند تکامل، بدون دریافت هیچ گونه آموزش یا تجربه ای قبلی، استعداد و ظرفیت تنبیه شدن توسط این حوادث آزارنده طبیعی را کسب کرده اند. برای مثال، سرما یا گرمای زیاد، سطوح شدید محرک های دیداری با شنیداری یا هرگونه محرک درد آور مانند شوک الکتریکی، یک شی برنده یا جریان باد قوی؛ به طور طبیعی منجر به کاهش رفتارهایی می شوند که آنها را به وجود می آورند.

کد محصول : 39736