کامستان و پایک ۸۸(۱۹۹۱)، ۱۰۰۰ پژوهش مختلف را درباره تأثیرات خشونت در تلویزیون بر کودکان مورد بررسی قرار دادند و دریافتند که میان تماشای خشونت در تلویزیون و پرخاشگری ارتباط وجود دارد.
پژوهشی دیگر، میزان پرخاشگری را در کودکان پنج تا ده سال مورد بررسی قرار داد؛ در این بررسی همچنین اطلاعات جمع آوری شده دربارهی والدین و رؤیاهای پرخاشگرانه ی کودکان در نظر گرفته شد. مشخص شد که میان تماشای خشونت در تلویزیون و پرخاشگری ارتباط وجود دارد و این مسئله در مورد پسران حادتر بود. در یکی از تحقیقات، حتی ارتباط میان تماشای خشونت در تلویزیون و بزهکاری در آینده مورد بررسی قرار گرفت (هبوزمن و ایرون، ۱۹۸۶). اما عواملی دیگر نظیر سبک فرزندپروری و درآمد خانواده نیز اهمیت دارند (شیهان، ۱۹۸۳).
آیا بازی های رایانه ای باعث پرخاشگری می شود؟ بسیاری از تحقیقات نشان می دهند، انجام بازی های پرخاشگرانه باعث می شود کودکان پرخاشگرتر شوند؛ حتی اگر در حالت عادی کودک پرخاشگری نباشند. همچنین احتمال دارد با دیگران کمتر احساس همدلی کنند و حساسیت خود را نسبت به خشونت از دست بدهند (آندرسون و همکاران، ۲۰۱۰).
از طرف دیگر، برخی از بازی های رایانه ای منجر به افزایش همدلی در کودکان می شود. تحقیقات اخیر نشان میدهند، انجام برخی بازی های ویدئویی نظیر لمینگز ۸۹ که در آن موش های کوچک می بایست به مکان امن هدایت شوند، بازی کننده را تبدیل به فرد یاری گری می کند. این گونه بازی ها یاری رسانی را ترویج می دهند. علاوه بر این، بازی های آموزشی بسیاری نیز وجود دارند (گریت میر و آسوالد، .(۲۰۱۰ «پسر نه ساله ام می گوید همه ی دوستانش اجازه دارند بازی های رایانه ای خشونت آمیز انجام دهند، پس چرا او نمی تواند؟ »
والدین می بایست تصمیم نهایی را درباره مناسب بودن یا نبودن یک بازی برای کودک نه ساله بگیرند. می توانید به پسرتان توضیح دهید که به چه دلیل معتقدید بازی های رایانه ای خشن نامناسب اند. همچنین می توانید از او بخواهید تحقیقات انجام شده را در باره ی تأثیرات مخرب بازی های رایانه ای خشن بخواند.
موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی :
رابطه پرخاشگری و افت تحصیلی با تماشای خشونت در تلویزیون
