در برخی از شرایط بهترین راه برای درک و فهم معنای یک پدیده آن است که خود را در نقش آنهایی که در آن موقعیت قرار دارند بگذاریم و بکوشیم تا رفتارشان را از منظر خود آنها بنگریم.
مثلا اگر بد رفتاری با بی نظمی کودکی را در کلاس درس مورد مطالعه قرار می دهیم، فراتر از فنون دیگری که برای کسب اطلاعات در خصوص علت یابی یا سبب شناسی رفتار به کار می گیریم، سعی کنیم که معنای این رفتار یا عملکرد نابجا در کلاس را از دیدگاه خود کودک نیز جستجو کنیم.
شاید کودک مذکور در خانواده ای زندگی می کند که پدر بیکار است و جو خشونت و منازعه دائمی بین والدین در خانواده حاکم است.
و چون نیازهای بنیادین روانشناختی کودک در خانواده تأمین نشده، در واقع رفتارهای نمایشی یا خشونت بار او در محیط مدرسه و کلاس برای جبران این وضعیت است.
قرار دادن خود در جایگاه کودک و فهم معنای رفتار مورد مشاهده از منظر او بهترین راه ارائه تبیین درست و علمی است.
البته توانایی پژوهشگر در انجام چنین کاری به میزان آشنایی او با موقعیتها و نیز توانایی او در اینکه خود را در جایگاه کس دیگری قرار دهد، بستگی دارد.
