اما این خلاف واقعیت است. مشاوره یک فرایند علمی است که می تواند به مراحل زیر تقسیم شود (بور و دیگران، ۲۰۰۲):
1. مقدمه و معرفی طرفین:
این مرحله شامل معرفی طرفین و بیان مقدمه ای از سوی مشاور است.
٢. تعيين هدف از تشکیل جلسه مشاوره:
در ابتدای هر جلسه مشاور به ویژه جلسه اول هدف از گفتگوی دو یا چند نفره باید به روشنی بیان شود.
به این منظور مشاور باید سؤالات زیر را مد نظر قرار داده و پاسخ آنها را جویا شود.
این سؤالات عبارتند از این که
الف) از سوی چه افرادی تقاضای تشکیل جلسه مشاوره مطرح شده است؟
ممکن است ابتدا به نظر برسد تشکیل جلسه مشاوره از سوی مراجع مطرح شده اما گاه این چنین نیست. به عبارت دیگر گاه فرد متقاضی تشکیل جلسه با مراجع یکی نیست.
مثل زمانی که اولیاء دانش آموز به سبب احساس بروز مشکلی در فرزندشان درخواست تشکیل جلسه مشاوره را مطرح می کنند.
ب) شدت و دفعات بروز مشکل چقدر است؟ گاه ارائه بعضی رفتارها با شدت و تعداد دفعات مشخص در فرد طبیعی است اما افزایش یا کاهش دفعات آن می تواند نشان دهنده وجود مشکلی باشد.
ج) هدف یا اهداف نهایی از تشکیل این جلسات چیست؟
البته منظور از مطرح کردن سؤالات این نیست که مشاور باید این مرحله را به صورت سؤال و پاسخ بگذراند بلکه مقصود این است که به منظور تنظیم محتوای این مرحله می توان از پاسخ های مربوط به سؤالات فوق بهره گرفت.
٣. درخواست از مراجع برای بیان مشکل:
معمولا در طی مراحل ۱ و ۲ رابطه مناسبی بین مشاور و مراجع برقرار شده است.
اکنون مشاور میتواند از مراجع درخواست بیان مشکل را نموده و جریان واقعه را از او جویا شود.
۴. درخواست از مراجع برای بیان راه هایی که تاکنون برای رفع مشکل مورد استفاده قرار گرفته است:
در مرحله چهارم مشاور از مراجع می خواهد در خصوص راه حل هایی که تاکنون برای رفع این مشکل مورد استفاده قرار داده است صحبت کند.
این راه حل ها در برگیرنده تمامی مواردی است که توسط مراجع با سایرین برای رفع مشکل مطرح و اجرا شده است.
به بررسی نتایج به دست آمده از راه حل های مرحله بالا در این مرحله نتایجی که از کاربرد راه حل های مرحله چهارم به دست آمده بررسی می شود.
و ارائه راه حل های ممکن و موجود دیگر:
از آنجا که راه حل های اجرا شده مفید یا کافی نبوده و لذا مشکل به خوبی رفع نشده مشاوره به بیان راه های دیگری که می توان برای رفع مشکل به کار برد می پردازد.
