کودک باید بطور فیزیکی با جهان فیزیکی تعامل کند و برای اینکه این کار را انجام دهد، باید مهارت های حرکتی را یاد بگیرد؛ شامل مهارت های سفر در کنار اکتشاف و دستکاری لمسی. بخش اصلی سازگاری کودک با جهان فیزیکی شناختی است.
کودک باید درکی از ویژگی های جهان را کسب کند که بطور خاص شامل ویژگی های مکانی آن می شود. مهارت های شناختی کودک باید توانایی های استدلال منطقی را کسب کند. این آموزش البته تنها بخشی از آن، به اکتساب زبان به عنوان وسیله ای از فرایندهای شناختی بستگی دارد.
زبان بطور خاص بطور خلاصی ناپذیری با شکل دهی مفهوم گره خورده است. دیگر جنبه های مهارت های شناختی که کارکردهای اجرایی نیز نامیده می شوند، حافظه، توجه و راهبردهای پردازش اطلاعات هستند. خلاقیت و هوش، تصوير مهارت های شناختی را تکمیل می کنند.
