به گفته گزارش ۱۹۹۶ از طرف متخصصان علمی آمریکا در زمینه فشار روحی آسیب زا تحت عنوان «شرحی مختصر از تأثیرات خشونت در خانواده بر روی کودکان و نوجوانان»، شخصی که همیشه در معرض خشونت در خانواده قرار دارد، ممکن است به PTSD مبتلا شود. این مقاله گزارش می کند که بیش از نیمی از کودکان مدرسه ای در پناهگاه های خشونت در خانواده علائم PTSD را از خود نشان می دهند. نتایج این گزارش از طریق نتایج تحقیقات دیگر که خشونت در خانواده را به PTSD ربط می دهد، اثبات شده است. مقاله ۲۰۰۴ در مجله خبرهای مربوط به روان پزشکی، تحت عنوان «PTSD، بروز اختلالی دیگر در کودکانی که شاهد رفتارهای خشونت آمیز در خانواده هستند» دریافت کودکانی که در معرض خشونت در خانواده هستند حدودا ۲ برابر بیشتر از کودکان دیگری که در معرض خشونت در خانواده نیستند به PTSD و علائم مربوط به آن مبتلا می شوند. با این وجود، شاید قربانیان و شاهدان عینی سوءرفتار در خانواده و سوء رفتار با کودکان تنها کسانی نیستند که به PTSD مبتلا می شوند. بعضی از مطالعات نشان داده اند افرادی که به PTSD مبتلا هستند ممکن است همسران و یا کودکان خود را مورد سوءرفتار قرار دهند. مقاله ای در سال ۱۹۹۷ تحت عنوان «اختلال استرس پس از ضربه و ارتکاب خشونت در خانواده» در فصلنامه بالینی NCP تعداد زیادی از رفتارهای مشابه بین سربازان قدیمی جنگ که مبتلا به PTSD هستند و مردهایی که مرتکب خشونت در خانواده می شوند را بطور خلاصه بیان کرد. هر دو گروه بالاتر از میزان متوسط، علائمی مانند سوء مصرف مواد و افسردگی، تمایل به رفتارهای خشونت آمیز، سطح بالاتر استرس نسبت به دیگران، واکنش های شدید عاطفی مانند ترس، خشم و یا احساس گناه در پاسخ به رفتارها را از خود نشان می دادند. همچنین این مقاله گزارش داد که علائم شدید PTSD به افزایش میزان وقوع خشونت در خانواده های سربازان قدیمی جنگ ارتباط دارد.