اغلب والدین به سبب کمی تجربه و تخصص نمی توانند به درستی تشخیص دهند که آیا رفتار کودک آنها طبیعی و مطابق با ویژگی های سنی او است یا زنگ خطری است که از وجود مشکل حکایت می کند. به عنوان مثال لجبازی و خودخواهی کودک سه ساله از ویژگی خودمحوری او نشات می گیرد و رفتاری طبیعی است اما وجود این حالت برای کودکان ۸ ساله آن هم با شدت بالا طبیعی به نظر نمی رسد. یکی از وسایل تعیین بهنجار یا ناهنجاری در رفتار کودکان استفاده از انواع آزمون های هوش، شخصیت و خلاقیت است. (هدرتیگتون ها و پارکه۲۰۰۳). طبقه بندی و جداول نورم این آزمون ها از طریق اجرای آن بر روی تعداد زیادی از کودکان به دست آمده است. با مقایسه نمرات هر فرد و تطبیق آن با جداول تورم می توان به اطلاعاتی دست یافت.