مانند هپاتیت و ایدز تعدادی از بیماری هایی هستند که به بیماریهای خاص معروف شده اند. عدم امکان درمان قطعی یا درمان های طولانی مدت، لزوم توجه به توصیه های پزشکی، لزوم صرف وقت و هزینه و به ویژه نگرش، احساس و عملکرد فرد و جامعه در برابر این موارد، مشکلات روانی خاصی را در مبتلایان ایجاد می کند. در بین این افراد دسته ای که اعضای جامعه آنان را در مبتلا شدن به بیماری مؤثر دانسته یا دچار بیماری های قابل سرایت هستند بیشتر در معرض عوامل تنش زا قرار دارند. یکی از راههای کاهش مشکلات مبتلایان به بیماریهای خاص افزایش سطح آگاهی های عمومی و آموزش نحوه برخورد صحیح است.

این برنامه ها عموما با حمایت سازمانهای دولتی، غیردولتی و عام المنفعه ترتیب داده شده و به شکل فردی یا گروهی عرضه می شود. استفاده از رسانه های گروهی یکی از بهترین راههای ارائه این برنامه ها است. مشاوره اختصاصی با این افراد و اطرافیان آنها راه دیگری است که میتوان با کمک آن به شناخت عوامل نگران کننده و تغییر آنها اقدام کرد. دسته ای از این افراد مبتلایان به ویروس ایدز هستند که در سالهای اخیر بنا به عللی بر حساسیت اعضای جامعه نسبت به آنها افزوده شده است، به این سبب در ادامه چگونگی ابتلا به بیماری، وضعیت بیمار، شیوه های مشاوره، پیشگیری و درمان مطرح می شود.