نکته حائز اهمیتی که درمانگران باید به آن توجه داشته باشند این است که دیدگاه (نادرست) بیماران خود را تغییر دهند و یا به آنها اطمینان خاطر مجدد بدهند.
درمانگران می توانند از بیماران خود بخواهند که شیوه درمانی مناسبی را برای خود پیشنهاد کنند که به آن اطمینان دارند و در جلسات درمانی آن حضور یابند. از بخش های قبلی این سایت دریافتیم که درمانگران از گسترش افکار منفی در ذهن شان و باورهایی که می تواند بر رفتار آنها اثر بگذارد، مصون نیستند.
این موضوع مهمی است که ما افكار و باورهامان را بازبینی کنیم، چرا که اندیشه و عقیده ما در موفقیت جلسات و دوره های درمانی مؤثر است.
کریستین پراسکی (۱۹۹۸) طی یک سخنرانی هیجان انگیز در کنفرانس جهانی درمان شناختی اعلام کرد: «تأثیر اصلی درمان شناختی به باور درمانگری که از این شیوه استفاده می کنند، مرتبط است و بر طبق این باور تأثیر درمان شناختی کم یا زیاد می شود». سازگار می کنند، مفید است.
این دیدگاه اثر درمان را درمانگران مجرب معتقدند که مداخلات روان شناختی، بالقوه برای مراجعینی که خود را با دیدگاه «بیازما و مشاهده کن» به جای محدودیت زیاد می کند و در نتیجه درمان تأثیر مثبت دارد.
