بنابراین چنانچه مشاوره بدون توجه به اصول علمی انجام گیرد وقت گیر، بی نتیجه و چالش آور خواهد بود.
از آنجا که در فرایند مشاوره با فردی که مشکلی دارد سرو کار داریم مشاوره را ارتباطی که به دنبال شفا و درمان است دانسته اند.
ارتباطی که با برنامه ریزی و از روی نقشه انجام پذیرفته بنابراین تصادفی و اتفاقی نیست اما بر همگان تأثیریکسان ندارد.
چرا که ویژگی ها، احساسات و نگرش افراد با یکدیگر متفاوت است.
بنابراین اینکه در طی جلسات مشاوره چه احساسی به مراجع دست می دهد، می تواند از یک مشاور به مشاور دیگر متفاوت باشد.
تاکنون تعاریف متعددی برای مشاوره ارائه شده است از جمله این که - مشاوره یک ارتباط دوجانبه است که به منظور ایجاد شناختی عمیق تر، یافتن ریشه های بروز مشکل و ارائه پیشنهاداتی برای بهبود صورت می گیرد (فلتهام به نقل از پالمر، ۲۰۰۰).
- مشاوره فرایندی است که به منظور برقراری و حفظ بهداشت روانی و تغییر حالات روانی و رفتاری انجام می پذیرد (اسمیت، ۲۰۰۰).
- مشاوره از تمامی فعالیت های اخلاقی تشکیل یافته که در آن مشاور تلاش می کند تا به مراجع در حل مشکلات و مسائل خود کمک کند (کرومبولتز ۱۹۷۶ ص ۳۸۴) به کاربران شیوه های مشاوره و سایر زمینه های علوم رفتاری در یاری رساندن به یادگیری چگونگی حل مشکلات یا تصمیم گیری پیرامون رشته، حرفه، رشد فردی، ازدواج، خانواده یا سایر موارد بین فردی است (انجمن آمریکایی کارکنان و راهنمایی ، ۱۹۸۰ نقل از جورج و کریستیانی، ۱۳۸۱).
- مشاوره رابطه حرفهای بین یک مشاور آموزش دیده و مراجع است، این رابطه به منظور کمک به مراجعین جهت درک بهتر محیط زندگی و بررسی راههای ممکن تحقق اهداف انتخاب شده صورت می گیرد.
